Fundsachen

Gedicht von Hella Rudolphsen

Mien Dörp

von Hella Rudolphsen

Mien Dörp is man lütt und afgelegen,
hett noch nie een Pries för sien Schönheit kregen,
liggt ni inne Bargen und ni an‘t Woter,
hett keen Vergnögungspark und keen Teoter,
hett keen Kino und keen Discothek,
hett in de Reiseführer niemol‘n Stern,
und doch, mien lütt Dörp, ik heff Di so gern!


Hier bün ik Kind, hier gung it to School,
Hier heff ik danzt bi Tetens un in‘n Kaisersool.
Hier bün ik konfirmiert, hier wohn ik bit hüt,
de Menschen sünd all „mien eegen Lüüd“.
Bi uns geiht dat sinnig to und sehr solide,
bi uns gifft dat keen „Grossstadt-Getriebe“,
´n beten Getratsche hört uk mit dorto,
so is‘t op‘n Dörpen, dat is nun mol so.
Moin-Moin und „Gud’n Dach“, een lütten Gruss,
dat gifft dat Geföhl, hier büst du tohus!
Und kom ik torüch mol ut de Fern,
denk ik „Ach, mien lütt Dörp, wat heff ik di gern“.


Merrn in’t Dörp hebbt wie en Kark
Und een groten Supermarkt.
De Kark, de is old und sehenswert,
wart vun 2 Pasters gut regiert,
De Supermarkt is nied, modern und schön,
mutt man sich owers uk erst an gewöhn.
Ik bün man wat oldmotsch und unmodern,
harr de lütten Lodens uk ganz gern.
Fiev Bäckers hett dat fröher geben, 6 Koplü, 4 Plünnlodens harr’n genoch to’n Leben.
2 Möhlen dreihn sik bi uns in’n Wind,
2 Schlachters verkoffen wat vun Schwien und Rind.


1 Uhrmoker, 2 Schosters, 2mol Speelkrom und Papier,
2 Putzbüdels und 1 Babier,
Klempner, Küper, Pütjer und  - man kann’t ni foten –
Bi 2 Rohmmokers kunns de Schinken räukern loten.
Dat wär vielleicht all ni so richtigin und modern,
trotzdem, min lütt Dörp, ik harr di so gern!


Und wat is dat mit de Landwirtschaft?
Blots de ganz Groten hebbt noch de Kraft
Eenigermoten wieder to bestsohn,
de Lütte is all lang de Pust utgohn.
De Meierie ist all siet Johrn passee,
und de Sporkassen seggt uk bald „ade“.
Wat schall man moken ‚de Tied geiht dorhin,
ganz up den Fortschritt steiht nun de Sinn.
Wi hebbt een „Dörfer-Gemeinschafts.School“,
dat is nun uk je ni ganz egol,
een Sportplatz, dor kannst Football und Tennis speeln,
twee Turnhalln dörp den uk ni fehln.
Und denn dat Schwimmbad – wat’n Pracht,
dor harr man fröher doch in’n Droom ni an dacht.
Ik gleuv, wi kriegt bald doch’n Stern –
Ach, mien lütt Dörp, wat heff ik Di gern!


Wat is so’n Dörp blotz ohne Vereen –
Nix los, dat weet wull jedereen.
All de Sportler, de Sänger und de Schützen
Sünd vör den Vereen de fasten Stützen.
Uk Kyffhäuser und de Vogelgilde „Enigkeit“,
sünd för dat Dörp vun Wichtigkeit.
Een lange Traditschon hebbt de Vereene all,
de „Gipfel des Jahres“ is jedesmool een groten Ball.
Ganz wichtig is de Füerwehr mitsamt de Kapell,
de sünd bi jede „brenzlige Sok“ sofort to Stell.
Und dorför gifft dat nun bestimmt mol’n Stern –
Ach, mien lütt Dörp, wat heff ik di gern!!